فقط 60 ثانیه
ما انسانها گاهی طوری برای فردا و فرداها برنامه ریزی می کنیم و کارها را به تعویق میاندازیم که گوئی مطمئن هستیم زنده خواهیم بود در حالیکه بندگان مومن خداوند چنان زندگی میکنند که گوئی هر لحظه مرگشان فرا خواهد رسید.. عجب :بزرگ دانستن نعمت و تکیه بر آن و فراموش کردن نسبت نعمت با نعمت دهنده از امام صادق علیه السلام است که پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله و سلم فرمودند: ( اخلاق شبر، ص278)
هلال بن مسلم جحدری میگوید: از جدم شنیدم که گفت: علی بن ابیطالب علیه السلام را هنگام شام موقعی که مالی نزد او آورده بودند مشاهده کردم،
فرمودند: این مال را تقسیم کنید!
عرض کردند: حالا که شب است یا امیر المومنین! اجازه بفرمائید فردا این کار را بکنیم.
فرمودند:شما تعهد میکنید که تا فردا زنده باشم؟
عرض کردند: آن در اختیار ما نیست.
فرمودند: بنابر این به تاخیر نیندازید و تقسیم کنید.
پس شمعی اوردند و آن مال را همان شب در روشنائی شمع تقسیم کردند!
امام کاظم علیه السلام میفرمایند: عجب درجاتی دارد بعضی از آن درجات این است
که کارهای زشت انسان در نظرش زیبا جلوه کند و او آنها را نیکو ببیند، درجه دیگرش
آن است که انسان به خدا ایمان آورد و به خاطر ایمانش بر خدا منت گذارد در حالی که
خدا بر او منت دارد.
ادلال : اگر اضافه بر عجب این حالت در انسان پیدا شود که خود را نزد خدا محق بداند
و فکر کندنزد خدا منزلتی دارد به طوری که در دنیا از عملش توقع کرامت داشته باشد و
بیش از آنکه فاسقان را مستحق نا ملایمات میداند خود را مستحق بداند که به هیچ
ناخوشایندی گرفتار نشود،این حالت ادلال نامیده میشود.
(اخلاق شبر، ص275)
حضرت موسی علیه السلام نشسته بودند که ابلیس با شنلی رنگارنگ نزد ایشان آمد.
و وقتی نزدیک حضرت موسی علیه السلام رسید شنل را بر داشت و سلام کرد.
موسی علیه السلام فرمودند: کیستی؟
عرض کرد: ابلیس
فرمودند: خدا تو را به کسی نزدیک نکند.
عرض کرد: به خاطر منزلتی که نزد خدا داری برای عرض سلام آمدم.
سئوال کردند: این شنل چیست؟
عرض کرد: بوسیله آن قلوب مردم را می ربایم.
فرمودند: چه گناهی است که اگر انسان آنرا انجام دهد تو بر او مسلط میشوی؟
عرض کرد: هنگامی که دچار عجب و خود پسندی شود و عباداتش در نظرش زیاد جلوه کند و گناهانش در نظرش کوچک شود.
| اللهم صلّ على محمد و آل محمد و عجّل فرجهم |
