ميگن يه روحانيي آخر شب بعد از مجلس امام داشته ميرفته خونه تو راه با خودش و امام حسين حرف ميزده ميگه امام حسين ميترسم از بس كه مهربوني شمر رو هم ببخشي - شبش خواب ميبينه جلوي در بهشت ايستاده دري كه دوستداران امام حسين از اون در وارد ميشن يه نفر اونطرفا قدم ميزده (شمر بوده) ميره بهش ميگه چرا تو وارد نميشي ميگه از دري كه براي حسين باشه من تو نميرم

ندا مياد كه آشيخ جعفر تو حسين(ع) رو خوب شناختي ولي شمر رو نشناختي