از کنار باغچه که میگذری نرده ای را میبینی که درختی به دور آن پیچیده و بالا رفته است.

خشک خشک.از بالا تا پایین را دقیق تر نگاه میکنی ..

 فقط یک جوانه ی کوچک سبز آن پایین چشمت را خیره میکند...یک جوانه ی کوچک  !یعنی حیات.

 مثل کسی که در کماست و در لحظات آخر و در اوج نا امیدی انگشت کوچکش را کمی تکان میدهد.یعنی حیات!

مثل فردی که سرتا پا گناه است اما  بعد از انجام گناه فقط کمی..فقط چند ثانیه  به فکر فرو میرود.

و این چند ثانیه یعنی حیات.

خدایا... هنوز زنده ام.. به دادم برس.

نوشته شده در چهارشنبه 90/4/1ساعت 8:43 صبح توسط تبسم بهار نظرات ( ) |